Πέμπτη 25 Δεκεμβρίου 2014

Τα Χριστούγεννα δεν είναι εποχή, είναι συναίσθημα!


της Κατερίνας Μαλλιωτάκη
ΤΑ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΕΠΟΧΗ ΕΙΝΑΙ ΣΥΝΑΙΣΘΗΜΑ !
(Ε. ΦΕΡΜΠΕΡ)
Ήρθαν και πάλι Χριστούγεννα! Μπήκαν δειλά δειλά στην ζωή μας , με μυρωδιές από κουραμπιέδες και μελομακάρονα , με φωταγωγημένα δέντρα και  μελωδίες μαγικές.
Τα Χριστούγεννα των παιδιών , τα Χριστούγεννα των ηλικιωμένων , τα Χριστούγεννα των πολλών είναι ίσως η μόνη γιορτή της Ορθοδοξίας που γεμίζει με  τόση αισιοδοξία την αγκαλιά της . Ξεκινά με την γέννηση , συνεχίζει με ένα θαύμα και καταλήγει με μια καινούργια αρχή  για το νέο έτος.
Ένα κουβάρι από συναισθήματα και θύμησες ξετυλίγονται κάθε φορά που ο νους μας τρέχει στην λέξη Χριστούγεννα. Η κατάνυξη των ημερών , η πόλη που αλλάζει, η καρδιά που γλυκαίνει , οι χαρούμενες παιδικές φωνές που λένε τα κάλαντα για να αποκτήσουν το πρώτο τους χαρτζιλίκι. Όλα αυτά δένουν γλυκά με τις αισθήσεις και τα συναισθήματα μας , και θαρρώ ότι πολλές φορές παραπλανούν  τα σύμβολα των γιορτών που η σημασία τους είναι καθοριστική αλλά και πολύτιμη στην πορεία της  ζωή μας.
Τα Χριστουγεννιάτικα σύμβολα των γιορτών ξεκινούν πρώτα από όλα με την γέννηση. Η γένεση του Χριστού πέρα από το ίδιο αυτό το γεγονός μας παραπέμπει στην πνευματική  γένεση  ενός μοναδικού σκοπού ή μιας ιδέας για  την δημιουργία ζωής. Γεννώ σημαίνει παράγω  ζωή , δημιουργώ δηλαδή από το μηδέν. Η αρχή της ζωής αυτής φέρνει αισιοδοξία , ατενίζει το μέλλον με μια καθάρια ματιά , αφήνοντας πίσω της τα κακώς κείμενα του παρελθόντος . Η  γένεση μιας ιδέας πάλι  είναι η αφετηρία μιας σκέψης που ακόμα δεν έχει υλοποιηθεί , ο προθάλαμος ενός γεγονότος που μπορεί να πραγματοποιηθεί και η σχεδίαση της κατεύθυνσης που θα βάλουμε για να πετύχουμε τον καινούργιο μας στόχο.
Το  λαμπερό αστέρι, οι τρεις μάγοι  και τα δώρα της προσφοράς τους ,μας θυμίζουν την δική μας ανάγκη για προσφορά. Το να μπορεί κάποιος να αγαπά και να εργάζεται σημαίνει κατά τον Freud ότι μπορεί να προσφέρει στους άλλους ότι και στον ίδιο του τον εαυτό . Να εργάζεται δηλαδή γι’ αυτά που αγαπά, και ν’ αγαπά αυτά που κάνει  χωρίς να ξεχνά την προσφορά προς την κοινωνία. Στις δύσκολες στιγμές που ζούμε ίσως για πρώτη φορά βλέπουμε την σπουδαιότητα του εθελοντισμού και της αλληλεγγύης , η οποία επιτακτικά μας δείχνει τον  δρόμο για να βγούμε από το τέλμα της πνευματικής και οικονομικής αυτής κρίσης.
Η σφαγή των νηπίων από τον Ηρώδη έρχεται να μας τονίσει τις δυσκολίες και τις καταστροφές καθώς και τα προβλήματα που όλοι αντιμετωπίζουμε στην ζωή μας. Τραυματικά γεγονότα , πένθη , διλήμματα , ενοχές , και αποτρόπαιες πράξεις , καθημερινά ροκανίζουν το συναισθηματικό μας τοπίο. Η αδικία η εκμετάλλευση καθώς και ο εξευτελισμός των ανθρώπινων δικαιωμάτων μας , μας φέρνουν σε δύσκολη θέση. Ο πόνος ριζώνει βαθειά μέσα μας τόσο για πράξεις που πληρώνουμε χωρίς να φταίμε όσο και για τα πράγματα που έχουμε κάνει πληγώνοντας τους γύρω μας.
Και να που φτάνουμε πια στο πολυπόθητο θαύμα. Σύμφωνα με την ετυμολογία  η λέξη "θαύμα", προέρχεται από το ελληνικό "θαυμάσιον" και είναι αυτό το οποίο προκαλεί θαυμασμό και κατάπληξη. Το θαύμα κατατάσσεται σε ορισμένη κατηγορία γεγονότων που θεωρούνται ασυνήθιστα ή "απίστευτα", και που γίνονται αντιληπτά μόνο από τις αισθήσεις μας. Στα νεότερα χρόνια, το θαύμα πέρα από ένα υπερφυσικό συμβάν το  συναντάμε και με την έννοια ενός υπέροχου πράγματος που μας υπενθυμίζει ότι το θαύμα στην ζωή μας είναι η ίδια μας η ζωή. Από την πρώτη αχτίδα του Ήλιου , μέχρι την τελευταία απόχρωση του δειλινού , η ζωή μας δίνει εμπειρίες ανεπανάληπτες. Το φως , η θάλασσα , τα δέντρα , τα βουνά , τα ποτάμια και τα ρυάκια , η αρμονία των αισθήσεων , η γεύση , η αφή , η όσφρηση , η ακοή , ο πόνος , το δάκρυ ,το γέλιο , η χαρά , όλα συνωμοτούν και μας κερνούν το γλυκόπικρο νέκταρ της.
Η γιορτή των Χριστουγέννων μας  δείχνει  το θαύμα της ζωής . ‘Ένα θαύμα που ποντάρει σε απλές καθημερινές στιγμές , που τρέφεται με την αγάπη των δικών μας ανθρώπων και εξαγνίζεται  με λόγια καρδιάς παλεύοντας για ένα καλύτερο αύριο. Ένα  αισιόδοξο αύριο που με περίσσεια σοφία και ρεαλισμό αποδίδει , ο γνωστός ποιητής  Θιχ Νατ Χαν  .
«Μ' αρέσει μόνος να βαδίζω σε μονοπάτια με ορυζώνες κι αγριόχορτα τριγύρω, προσεκτικό το κάθε βήμα μου, καθώς γνωρίζω πως πατώ στη θαυμαστή τη γη. Τέτοιες στιγμές, η ύπαρξη είναι μια πραγματικότητα γεμάτη θάμβος και μυστήριο. Οι άνθρωποι συνήθως εννοούν θαύμα το να περπατάς στο νερό ή να πετάς στον αέρα. Όμως νομίζω πως το πραγματικό θαύμα είναι να περπατάς πάνω στη γη. Κάθε μέρα παίρνουμε μέρος σ' ένα θαύμα, που ούτε καν αναγνωρίζουμε: γαλανός ουρανός, άσπρα σύννεφα, πράσινα φύλλα και τα λαμπερά, όλο περιέργεια μάτια ενός παιδιού -τα δικά μας μάτια. Όλα είναι ένα θαύμα..».
Καλές γιορτές
Πηγή: www.cretalive.gr




Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου